اگر مشکلات شما در
زندگی به بزرگی یک کشتی است؛
فراموش نکنید که نعمت هایتان
به وسعت یک اقیانوس است
خوشبختی از آن كسی است
كه در فضای “قدردانی از خدا” زندگی كند
چه دنیا به كامش باشد و چه نباشد
چه آن زمان كه می دود و نمیرسد
و چه آن زمان كه گامی
برنداشته، خود را در مقصد می بیند.
چرا كه خوشبختی
چیزی جز آرامش نیست.
زهرا طالبی
در جامعه امروز، جملهای پرکاربرد و خوشظاهر، بارها و بارها در گفتوگوها شنیده میشود: «مهم نیست چکار میکنی، فقط دلت پاک باشه!». این عبارت، در نگاه نخست، دعوتی به صداقت درونی و نیت پاک به نظر میرسد. اما آیا «دل پاک» بهتنهایی میتواند معیار ارزشگذاری کردار و رفتار انسان باشد؟ از نگاه عقل، دین و اخلاق، این جمله اگرچه نیت خیر دارد، اما در بسیاری موارد به توجیهی برای اهمال در رفتار بیرونی، بیتوجهی به احکام دینی، یا نادیده گرفتن مسئولیتهای اجتماعی تبدیل شده است. در ادبیات دینی و فلسفی، دل یا «قلب»، محل نیتها، انگیزهها و گرایشهای انسانی است. اما اینکه انسان نیت نیکی داشته باشد اما رفتارش با آن نیت سازگار نباشد، مورد تأیید هیچ مکتب اخلاقی نیست. «دل پاک» داشتن، یک شرط لازم برای رشد معنوی است؛ اما کافی نیست. دل پاک، زمانی معنا دارد که در رفتار، گفتار و مسئولیتهای اجتماعی انسان هم تجلی یابد. اگر قرار بود فقط نیت کافی باشد، هیچ قانونی، نظام اخلاقی یا دستوری در جهان معنا نداشت.
زهرا طالبی
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ است ،چه بگوییم؟! ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ است، نگویید: ﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎ ﺍین هم ﻣﯽ ﮔﺬﺭد… ﻧﮕویید ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽ ﺷود… ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﺎ ﺟﻮﮎﻫﺎﯼ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺑﺨﻨﺪاﻧﯿﺪﺵ چون ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍهد ﺑﺨﻨﺪد… ﺧﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﻧﻤﯿﺎید ﻏﺼﻪ ﺩﺍﺭد، ﺑﺮﺍیش ﺍﺯ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺣﺮﻑ نزنید، ﺍﺯ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﻣﺜﺒﺖ ﻭ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺑﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﻓﮑﺮﮐﻦ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﺪ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﻧﺎﺭﺍحت است ﺍﺻﻼ ﺍﯾﻦ ﺷﻤﺎ نیستید ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿد، ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﺪ! ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺳﺘﺶ ﺭا ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ، ﺑﻐﻠﺶ ﮐﻨﯿﺪ ﻮ به ﭼﺸﻢ ﻫﺎیﺵ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯿﺪ… ﺑﺮﺍیش ﭼﺎﯾﯽ ﺑﺮﯾﺰﯾﺪ، ﺑﺮﺍیش غذای مورد علاقه اش را ﺑﭙﺰﯾﺪ، ﺑﻌﺪ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﺪ. مهلت دهید که ﺣﺮﻑ ﺑﺰند ﻭ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﯿﺪ، ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﮐﻨﯿﺪ، ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺍﮔﻪ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺑﺪﯼ ﻣﯽ ﺍﻓتد، ﺷﻤﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ او ﺭا ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ آﻣﺪﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﮑﺮﺩﯾﺪ… ﺩﺳﺘﺶ ﺭا ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ، و ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﯿﺪ… ﺍﮔﻪ ﺩﻟﺶ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯند… این بزرگترین کمک است!
